Wpisy w ewidencji gruntów stanowią podstawę wymiaru zobowiązania podatkowego

Organ podatkowy wymierzył mojej firmie wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości. Nie zgadzam się z jego ustaleniami, bowiem kwota podatku, którą mnie obciążono, nie jest zgodna ze stanem faktycznym. Zgodnie z danymi z ewidencji gruntów i budynków firma posiada 1/2 działki. Jednak rzeczywiście jest to powierzchnia dużo mniejsza, bowiem gmina odebrała mi część gruntów. Czy organ powinien wziąć ten fakt pod uwagę i uwzględnić go w wyliczeniach?

NIE. W myśl art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1752 ze zm.) podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Oznacza to, że co do zasady, o sposobie kwalifikacji gruntu (budynku) dla celów podatkowych w podatku od nieruchomości nie tyle decyduje sposób rzeczywistego wykorzystania nieruchomości, ile jej funkcje (przeznaczenie) wskazane w ewidencji gruntów i budynków.

W orzecznictwie sądowym zostało wyartykułowane stanowisko, zgodnie z którym organy podatkowe, ustalając wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości, nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji (por. wyrok NSA z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. akt II FSK 2519/17). W praktyce oznacza to, że dane znajdujące się w ewidencji gruntów i budynków są dla organów podatkowych wiążące. Dane te mają walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 194 Ordynacji podatkowej i zgodnie z tym przepisem stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone. Zatem ustalenia oparte o treść tych dokumentów urzędowych stanowią istotny element określenia podatkowego stanu faktycznego. W związku z tym organ podatkowy nie ma podstaw do pomijania tych danych w postępowaniu podatkowym.

Dla Prenumeratorów GOFIN

Ujednolicone przepisy ustaw podatkowych dostępne w serwisie www.przepisy.gofin.pl »

Mając to na uwadze, organ podatkowy prawidłowo ustalił wysokość zobowiązania podatkowego, gdyż ewidencja to dla niego jedyne źródło wiedzy. Czytelnik, chcąc podważyć treść zapisów ujętych w ewidencji, powinien uruchomić stosowny tryb ich korekty. Można tego dokonać w ramach postępowania prowadzonego przed właściwymi organami administracji. Co istotne, w postępowaniu podatkowym przeprowadzenie tego rodzaju postępowania nie jest możliwe, ponieważ organy podatkowe nie zostały wymienione jako uprawnione do tego rodzaju działań w treści przepisów Prawa geodezyjnego i kartograficznego oraz wydanych na jego podstawie przepisów rozporządzeń w sprawie ewidencji gruntów i budynków (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 marca 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 32/22).